بیا و با عطوفتت ، کمی به من نگاه کن

غریق بهر ظلمتم ، شب مرا پگاه کن

من ارچه از فراق تو چو شعله در شرار و تب

بیا و از برای خود ، مرا تو تکیه گاه کن

گواه کرده ام تو را عاشقم به عشق

تو هم چنین بگو ، سپس خدای خود گواه کن

رقیب طعنه می زند که کوششم بود گزاف

به غمزه ای رقیب را کنون تو رو سیاه کن

اگر چنین کنی که به ، و گرنه من شبی به خشم

روم به جنگ عشق تو ، تو هم بیا نگاه کن

من و دل و وفای دل ، به سویت آییم و تو هم

پری و جن و انس علیه من سپاه کن

فنا شدن به دست تو ، بود نکو برای من

بزن به قلبم آتشی و عمر من تباه کن

کنی سوال و با نگه ، که چیست آن جزای من؟

بگیر از من انتقام و بخت من سیاه کن

بگویمت که نازنین ، جزای تو چنین بود

بیا و با عطوفتت ، کمی به من نگاه کن